Terugblik hoogwaterramp Valkenburg

 

Terugblik op de hoogwaterramp in Valkenburg

Samen met een aantal van onze huurders en collega’s staan we deze week stil bij de hoogwaterramp in Valkenburg. Meer dan de helft van ons woningbezit in het getroffen gebied raakte (zwaar) beschadigd waardoor we vanaf het allereerste moment alles op alles moesten zetten om onze huurders te helpen.

Het verhaal van Meriam Agouzoul – wijkregisseur bij Wonen Zuid

‘Dit moeten we doen.’

‘Je ziet het water komen en je kunt niks doen, je hebt ook geen tijd om iets te doen. Ik kan me niet voorstellen hoe vreselijk dat geweest moet zijn. Vanuit die gedachte ga je voor die mensen aan de slag. Zo snel mogelijk.’ Wijkregisseur Meriam Agouzoul is samen met een aantal collega’s vanaf het allereerste moment in touw om de getroffen huurders hulp te bieden. ‘Al die rompslomp die op ze af kwam na de ramp, we wilden hen zoveel mogelijk ontzorgen. Het was heel mooi om te zien dat wij daar niet alleen in stonden. Zoveel hulp van betrokkenen, gemeente, hulpinstanties, maar ook buitenstaanders, jong en oud. Dat blijft me bij.’

'Onze huurders hebben we goed kunnen helpen. Anders dan particulieren hebben wij contracten met grote aannemers die veel materiaal op voorraad hebben. Door te schuiven met projecten konden we snel aan de slag. In sommige gevallen hadden we ook te maken met langere levertijden, maar het herstelproces ging redelijk soepel. Rond de jaarwisseling waren we zo goed als klaar.’

‘Wat veel mensen niet weten is dat wij ervoor gekozen hebben om geen huur te vragen voor de ruimtes van de woningen die door de gevolgen van de hoogwaterramp niet bewoonbaar of bruikbaar waren. Pas op het moment dat deze ruimtes hersteld waren en het hele complex klaar was, zijn we hier weer huur voor gaan vragen. Daarnaast hebben we ook alle elektrakosten vergoed voor bijvoorbeeld de blowers en bouwdrogers die ingezet zijn. Ik vind het mooi dat we dit hebben kunnen doen en ook onze huurders reageerden hier zeer positief op. Dat is heel fijn. Ze hebben al genoeg meegemaakt.’

‘Het is een heel intensief traject geweest, maar het heeft veel opgeleverd. Het geeft energie om echt iets voor mensen te kunnen betekenen. Daarom werk ik bij een woningcorporatie. Bij ons is er altijd een thuis én een oplossing. Wij zijn er altijd, voor iedereen.’

 

Het verhaal van Jos en Emmie Linders – huurders Wonen Zuid

‘Overvallen door het water.’

Jos Linders en zijn vrouw beleven een angstaanjagende nacht in hun woning aan de Oosterbeekstraat, vorig jaar 14 juli. Het water is niet te stoppen en ze moeten weg. Terwijl hun eigen woning onder water loopt, probeert Jos, samen met een buurman, dieren uit een nabijgelegen park te redden, maar ook onderweg worden ze overvallen door het water. Het gebeurde maakt nog altijd een diepe indruk op Jos. ‘Het was schrikken toen het water ineens naar binnenliep.’

Twintig jaar heeft het echtpaar Linders in de eengezinswoning aan de Oosterbeekstraat gewoond. Nu wonen ze in een appartement aan het Berkelplein. Jos wil nooit meer terug naar zijn oude woningen. Dat was in het begin wel anders. ‘Toen we van Wonen Zuid het aanbod kregen om, al dan niet tijdelijk, te verhuizen naar dit appartement wilde ik dat in eerste instantie helemaal niet. In mijn hoofd zag ik die kolkende massa nog. Ik was bang dat een flatgebouw zou kunnen instorten. Maar mijn vrouw Emmie zag dat anders, zij wilde meteen heel graag hier naar toe. En nu we hier zijn, weet ik dat het goed is. We hebben het fijn hier. Nu heb ik tijd om het gebeurde te verwerken, want wat we hebben meegemaakt is traumatisch.’

‘Hier in deze flat voel ik me veilig en dat is heel fijn. We zijn beiden geboren en getogen hier in Valkenburg en we willen dan ook nooit weg, zelfs niet als het nog een keer gebeurt.’

 

Het verhaal van Peter Dullens – verhuurmedewerker Wonen Zuid

‘Zoveel hulp.’

‘Zoveel verbroedering, zoveel hulp van wildvreemden, dat is me bijgebleven. Maar ook, de schrijnende verhalen van onze huurders. Overal waar ik op huisbezoek ging om te kijken hoe we ze konden helpen, hoorde ik dezelfde vreselijke verhalen. Het is onvoorstelbaar wat mensen meegemaakt hebben.’ Verhuurmedewerker Peter Dullens, zelf woonachtig in Valkenburg, is vanaf het eerste moment, zowel privé als werkgerelateerd, nauw betrokken bij de gevolgen van de hoogwaterramp.

‘Privé begon het voor mij ook die ene horrornacht. Het huis van mijn zus en haar gezin liep volledig onder. De eerste dagen ben ik bij haar thuis geweest om daar te helpen en daarna begon het verhaal voor onze getroffen huurders.

Ik vond het opvallend dat verreweg de meesten ervoor kozen om thuis te blijven wonen, ondanks alle schade. Voor een paar huurders heb ik vervangende woonruimte geregeld, omdat ze echt niet thuis konden blijven. Ik vond het heel fijn om iets voor onze huurders te kunnen betekenen, al was het soms maar gewoon een luisterend oor bieden.’

Wat me nu, een jaar later, is bijgebleven, is zowel negatief als positief. Het heeft me verbaasd dat er zoveel verschil is in verzekeringen. Sommigen kregen meteen veel vergoed, anderen moesten maanden wachten. Waar ik met trots op terugkijk is de inzet van iedereen. De gemeente, maatschappelijk werk, hulpverleners, vrijwilligers, ieder zette zijn schouders eronder, en dat was heel mooi om mee te maken.’

 

Het verhaal van Patrick Ehlen – technisch beheerder dagelijks onderhoud Wonen Zuid

‘Het is vanaf het eerste moment een rollercoaster.’

‘Je weet hoe mensen zich voelen, want je hebt dezelfde ervaring.’ Terwijl technisch beheerder Dagelijks Onderhoud Patrick Ehlen, meteen klaarstaat met zijn collega’s om alle getroffen huurders te helpen, heeft hij thuis ook te maken met de gevolgen van de hoogwaterramp. Ook zijn huis loopt van het een op het andere moment helemaal onder water. Alles is vernield. ‘Het is vanaf het eerste moment een grote rollercoaster, een grote chaos.’

‘We wilden iedereen zo snel mogelijk helpen natuurlijk en daar hebben we ons ook 24/7 voor ingezet. We hielpen eerst de mensen met waterschade in de woning zelf, daarna de rest.

Onze huurders hadden daar gelukkig alle begrip voor. Alleen al ‘het weten dat je geholpen wordt’ werd enorm gewaardeerd.’

‘Ondanks, soms, lange levertijden op materialen en een tekort aan vakmensen is het een soepel proces geweest. Rond de jaarwisseling zijn de werkzaamheden zo goed als afgerond. We hebben het als Wonen Zuid heel goed gedaan vind ik. Huurders zijn door ons, volledig belangeloos, financieel gecompenseerd voor ruimtes die niet gebruikt konden worden en voor de elektrakosten die zijn gemaakt door de inzet van bijvoorbeeld drogers. En dat is ook goed ontvangen. Soms hebben we ook wat extra werkzaamheden verricht, omdat we toch al bezig waren. Het was fijn om net dat beetje extra voor onze huurders te kunnen doen. Ik weet immers zelf hoe moeilijk het is geweest.’

‘Thuis is alles in orde gekomen en ook hier in Valkenburg is het weer goed. Als ik nu in de wijk kom die zwaar getroffen is, komen de mensen naar me toe om hun waardering uit te spreken, maar ze vragen me ook hoe het bij mij thuis gaat. Gedeelde smart zeg maar.

‘Twee maanden geleden reed ik door de wijk en overal kwamen mensen met me praten en vroegen me ook hoe het bij mij thuis ging en ze spraken ook hun waardering uit. Nu een jaar later ben ik wel uitgeblust. Naast de vele honderden uren die we hier in Valkenburg extra gewerkt hebben, heb ik thuis natuurlijk ook maanden vanuit de koffers geleefd. Ik ben wel toe aan rust nu.’

 

Het verhaal van Jacqueline Heusschen – nieuwe huurder Wonen Zuid

‘Op de valreep geëvacueerd.’

‘Soms heb ik nog nachtmerries. Als ik wakker word weet ik niet zo goed meer waar het over ging, maar ik weet wel dat het met die hoogwaterramp te maken heeft. We werden die donderdag 14 juli op de valreep op een shovel geëvacueerd uit ons huis aan het Walramplein, hartje centrum,’ vertelt Jacqueline Heusschen. Daarna volgen negen lange weken in een hotel waarbij ze twee van hun drie poezen achter moeten laten in hun huis, omdat deze niet welkom zijn. Omdat ze poezen hebben is het voor het echtpaar ook heel moeilijk om een ander verblijf te krijgen. ‘We zijn wanhopig op zoek naar woonruimte in die periode daarna, maar het lukt maar niet. Totdat de gemeente ons in contact brengt met Wonen Zuid. Omdat we geen huurder zijn tot dat moment, moeten we wachten, maar dan krijgen we bericht van verhuurmedewerker Peter Dullens, die een huisje voor ons heeft, in Sibbe. We waren zo blij, eindelijk konden we tot rust komen.’

Ondertussen wordt de woning van Jacqueline en haar echtgenoot onder handen genomen. Maar door het tekort aan mens en materiaal is er nog altijd geen einde in zicht. ‘Ik kan niet wachten om straks weer terug naar huis te gaan. Naar ons echte thuis. Het is heel zwaar, maar we proberen positief te blijven. Gelukkig mogen we hier zo lang blijven als nodig is, en daar zijn we dankbaar voor.’

 

Nawoord

Deze terugblik zou niet compleet zijn als we niet ook al onze collega’s en onze samenwerkingspartners zouden bedanken die ons geholpen hebben om alles weer op orde te krijgen. Heel erg bedankt voor jullie inzet en jullie hulp!